That there, that's not me
I go where I please
I walk through walls
I float down the Liffey
I'm not here
This isn't happening
I'm not here
I'm not here
The moment's already passed
Yeah, it's gone
(istories mias agrias pou prospathei na eksimerwthei)
Οι γειτόνισσες δεν ξέρουν τι λένε, σκέφτεται και χαμογελάει στον καθρέφτη λίγο πριν ανεβεί στη σκηνή.
Το κεφάλι της είναι τρύπιο καρύδι.
Ο Δρ. Ρωτλάουφ είχε μαγικές ικανότητες και τις εξασκούσε προκειμένου να φτάσει στην τελειότητα. Ήξερε ακριβώς τι να πει για να σε κάνει να θες να ακούσεις παραπάνω.
Ο Δρ. Ρωτλάουφ ήταν καλυμμένος με ένα λεπτό στρώμα ζάχαρης και οι μύγες κολλούσαν πάνω του και απολάμβαναν τη γλύκα. Οι μύγες όμως είναι ενοχλητικές και ο Δρ. Ρωτλάουφ φρόντιζε να τινάζεται που και που για να φεύγουν από πάνω του.
Αλλά εγώ ήμουν μια πολύ επίμονη μικρή μύγα. Και αυτό τράβηξε την προσοχή του και άρχισε να δοκιμάζει τις αντοχές μου στο παιχνίδι. Πήρε έναν σπάγκο, τον τύλιξε γύρω μου, τον στερεώσει στα δάχτυλά του και άρχισε να με παίζει σαν το γιογιό: όταν έφτανα πολύ κοντά, με έσπρωχνε απαλά προς τα κάτω, όταν απομακρυνόμουν αρκετά, με τραβούσε ξανά κοντά του. Δρ. Ρωτλάουφ ήξερε πολύ καλά τι να πει, πώς να τραβήξει τον σπάγκο. Ο Δρ. Ρωτλάουφ είχε μαγικές ικανότητες.
Ο Δρ. Ρωτλάουφ έγραφε επίσης ποιήματα για μεταξωτά φορέματα που πέφτουν στα πατώματα ενώ η βροχή χτυπά στο τζάμι του μισάνοιχτου παραθύρου.