You leave in the morning
With everything you own
In a little black case
Alone on a platform
The wind and the rain
On a sad and lonely face
Mother will never understand
Why you had to leave
For the love that you need
Will never be found at home
And the answer you seek
Will never be found at hom
e

That's not me



That there, that's not me

I go where I please

I walk through walls

I float down the Liffey

I'm not here

This isn't happening

I'm not here

I'm not here

In a little while I'll be gone

The moment's already passed

Yeah, it's gone




The innocents


I have a dream..


I'm dreaming of a world free of exams and full of beer, boys and rocking benches....

You tell me!




How to plan for the unplanable - Part 1



Τα καλύτερα σχέδια γίνονται χωρίς τον ξενοδόχο...


Ballbreaker




you are a real jawbreaker
a real crook, obscene
i'd call you a heartbreaker
but i reserve that for nicer things



Η κα Ζεν και οι κρίσεις πανικού



Υπάρχουν κάποια πράγματα σχετικά με την κα Ζεν που δεν μπορείς να αγνοήσεις.

Η κα Ζεν δεν είναι μεγάλη σε ηλικία, όμως δεν είναι και πολύ νέα. Η δουλειά της είναι να χορεύει εξωτικούς χορούς σε κέντρα διασκεδάσεως στα οποία συχνάζουν κυρίως μοναχικοί κύριοι. Η κα Ζεν δεν είναι πολύ κυρία, ψιθυρίζουν οι γειτόνισσες.

Η Κα Ζεν (είπε η χαρτού) πρέπει να βγάλει μάτι για να βρει τον ομορφονιό που θα τη ζεσταίνει στο κρύο.

Τα βράδια, η κυρία Ζεν είναι πολύ εντυπωσιακή με τα στρας και φτερά της.

Κρατάει σκουτάρι και σπαθί· φορεί μια θυσανωτή περικεφαλαία.

Οι γειτόνισσες δεν ξέρουν τι λένε, σκέφτεται και χαμογελάει στον καθρέφτη λίγο πριν ανεβεί στη σκηνή.

Τα πρωινά, που δεν χορεύει, η κα Ζεν είναι εξαιρετικά λιγομίλητη. Κάποιες φορές που παίρνει τον υπόγειο για να πάει σε κάποια δουλειά, παθαίνει κρίσεις πανικού – νομίζει πως ο διπλανός της προσπαθεί να την ακουμπήσει, πως ο απέναντι την κοιτά επίμονα. Είναι πολύ νευρική. Δεν θέλει να έχει κοινό τα πρωινά, δεν θέλει να την βλέπει κανένας.

Η κα Ζεν είναι κάπως περίεργη. Ίσως φταίει που είναι χορεύτρια εξωτικών χορών. Ίσως βέβαια αυτή να είναι η μόνη δουλειά που θα μπορούσε να κάνει.

Το κεφάλι της είναι τρύπιο καρύδι.


Δρ. Ρωτλάουφ και οι μύγες



Ο Δρ. Ρωτλάουφ είχε μαγικές ικανότητες και τις εξασκούσε προκειμένου να φτάσει στην τελειότητα. Ήξερε ακριβώς τι να πει για να σε κάνει να θες να ακούσεις παραπάνω.

Ο Δρ. Ρωτλάουφ ήταν καλυμμένος με ένα λεπτό στρώμα ζάχαρης και οι μύγες κολλούσαν πάνω του και απολάμβαναν τη γλύκα. Οι μύγες όμως είναι ενοχλητικές και ο Δρ. Ρωτλάουφ φρόντιζε να τινάζεται που και που για να φεύγουν από πάνω του.

Αλλά εγώ ήμουν μια πολύ επίμονη μικρή μύγα. Και αυτό τράβηξε την προσοχή του και άρχισε να δοκιμάζει τις αντοχές μου στο παιχνίδι. Πήρε έναν σπάγκο, τον τύλιξε γύρω μου, τον στερεώσει στα δάχτυλά του και άρχισε να με παίζει σαν το γιογιό: όταν έφτανα πολύ κοντά, με έσπρωχνε απαλά προς τα κάτω, όταν απομακρυνόμουν αρκετά, με τραβούσε ξανά κοντά του. Δρ. Ρωτλάουφ ήξερε πολύ καλά τι να πει, πώς να τραβήξει τον σπάγκο. Ο Δρ. Ρωτλάουφ είχε μαγικές ικανότητες.

Ο Δρ. Ρωτλάουφ έγραφε επίσης ποιήματα για μεταξωτά φορέματα που πέφτουν στα πατώματα ενώ η βροχή χτυπά στο τζάμι του μισάνοιχτου παραθύρου.

Η Κα Ζεν είναι πολύ προκλητική, δημιούργημα της φαντασίας ενός απόρου.

Ύστερα ο Δρ. Ρωτλάουφ άρχισε να κουράζεται από τα πολλά πολλά. Δεν έχουν χρόνο για έρωτες και ποιήματα οι άνθρωποι σαν τον Δρ. Ρωτλάουφ - αν είχαν, θα ήταν σαν εμάς τις μύγες.

Ο Δρ Ρωτλαουφ είναι άμεμπτος· το παλτό του το καμηλό, το τσιγάρο του Παπαστράτου 2.


Κλοπ, κλοπ!

(from Camden Town)

Note




Εμένα ντρέπεσαι; Εμένα που κάποτε μου γραφες ποιήματα;




1/3




- Μην πας…
- Θα πάω…
- Αφού δεν τον θες… Εσύ μόνη σου μου είπες πριν λίγο ότι δεν γουστάρεις και πολύ.
- Ναι, αλλά δεν μπορώ να περάσω τη νύχτα μόνη μου.
- Βγες με μια φίλη σου.
- Δεν έχω όρεξη να βγω.
- Τότε πες της να ρθει σπίτι σου.
- Δεν είναι το ίδιο.
- Είναι καλύτερο! Αφού δεν τον θες!
- Τον θέλω… λίγο. Τον έχω ανάγκη. Μόνο για σήμερα…
- Κάνε ό,τι νομίζεις…

Ύστερα μου το κλεισε στα μούτρα. Μάλλον δεν με άντεχε πλεόν. Μάλλον είχε αρχίσει να καταλαβαίνει ότι είχα αναπτύξει κάποιες εξαρτήσεις και δεν το άντεχε. Νομίζω πως μ’ αγαπούσε. Και μάλλον μ’ αγαπούσε ειλικρινά.

Σηκώθηκα να κάνω μπάνιο και να ετοιμαστώ. Ο τύπος δεν με είχε πάρει τηλέφωνο ακόμα. Αλλά εγώ τον είχα τόσο μεγάλη ανάγκη που δεν άντεχα να περιμένω άλλο. Θα ετοιμαζόμουν και θα περίμενα. Έτσι και αλλιώς – είτε ετοιμαζόμουν είτε όχι – θα περίμενα. Είμαι σίγουρη πως έχω περάσει τουλάχιστον το εν τρίτο της ζωής μου περιμένοντας.

Self-defence



Longhair to cover my long face
Keep my head on straight
Cover my eyes from the men I crave

Lead me not to temptation, cause I don't need anyone

I build my own world of tears
I build my own look of tears
Cause I need it, I need it all night long
All night long
All night