Οδηγίες χρήσης

Παραπονιέσαι συχνά που αντιδρώ όταν πας να μ’ αγκαλιάσεις ή να με φιλήσεις μπροστά σε κόσμο. Παραπονιέσαι που νοιάζομαι τόσο για τις αντιδράσεις του περίγυρου. Νομίζεις ότι ντρέπομαι και ότι με νοιάζει τι θα πουν ή μήπως γελάσουν. Μάθε λοιπόν πως δεν είναι ντροπή αυτό που νιώθω… Απλά ξέρω πως ο έρωτας πρέπει να μένει κρυφός∙ το ξέρω καλά, το έχω διαβάσει –και ήταν σπουδαίοι αυτοί οι δυο που ξέρω με βεβαιότητα ότι το παν. Και το έχω δει να επαληθεύεται στην πράξη. Ο έρωτας πρέπει να μένει κρυφός γιατί είναι πολύτιμος – και κάθε τι που είναι πολύτιμο πρέπει να μένει κρυμμένο. Φαντάσου να χες στην κατοχή σου ένα σπάνιο διαμάντι. Θα το έδειχνες σ’ όλο τον κόσμο; Θα περηφανευόσουν για αυτό; Δεν νομίζω πως θα παιρνες τέτοιο ρίσκο…
Έτσι είναι και τα πολύτιμα συναισθήματα – πρέπει να μένουν κρυμμένα από τα μάτια των πολλών. Και δεν είναι μυστικοπάθεια αυτό. Ούτε προκατάληψη – δεν πιστεύω στο μάτι. Αλλά να, ο κόσμος ζηλεύει και δεν θέλω να εκθέτω στη γλώσσα και στα μάτια του την χαρά μου. Είναι δική μου η χαρά και είναι ακόμα πιο μεγάλη όταν είναι μόνο δική μου.
Γι’ αυτό σε παρακαλώ, μην μου ζητάς φιλιά δημόσια. Και μην μου πιάσεις ποτέ το χέρι όταν θα περπατάμε στον δρόμο μαζί. Και μην με πεις ποτέ «μωρό μου» ή κάτι τέτοιο μπροστά σε τρίτους. Δεν θέλω να συμμετέχουν… Δεν θέλω κομπάρσους στα συναισθήματά μου. Θέλω μονάχα δυο πρωταγωνιστές…

(εικόνα: http://www.backstage.com)