θέλω...

Θέλω στο εξής η ζωή μου να κυλά ήρεμα, όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα. Ήταν αρκετές οι "ωδίνες" του τελευταίου διαστήματος. Και τα προβλήματα. Και οι προβληματισμοί.
Δεν θέλω πολλές πολλές σκέψεις. Ούτε προβλήματα. Θέλω ηρεμία. Θέλω αδράνεια. Θέλω σιωπή. Θέλω λίγα πράγματα και ουσιαστικά. Θέλω λιτότητα. Θέλω ειρήνη – στο μυαλό, στην ψυχή, στην καρδιά.
Δεν θέλω αλλά τεχνητά προβλήματα. Δεν θέλω άλλο πόνο – ούτε στο μυαλό, ούτε στην ψυχή, ούτε στην καρδιά. Δεν θέλω πολλά λόγια – είναι φτώχια και συχνά καταλήγουν στη γελοιότητα. Δεν θέλω ούτε πολλές κινήσεις. Θέλω οι κινήσεις να είναι λίγες και αρμονικές – θέλω σχεδόν ακινησία. Δεν θέλω να παγώσει ο χρόνος – θέλω απλά να κινείται αργά, απλά. Θέλω οι φωνές και οι χειρονομίες να είναι σιγανές, βραδείς.
Θέλω λίγα συναισθήματα – απλά. Γιατί τα πολυσύνθετα είναι κούφια συνήθως. Είναι σαν τα πομπώδη λόγια, που καλύπτουν την άγνοια και τη σύγχυσή μας. Έτσι είναι τα περίπλοκα συναισθήματα – κουκουλώνουν το κενό.
Θέλω να αγαπάω σαν παιδί. Και θέλω η αγάπη να μην είναι οδηγός, αλλά συνοδοιπόρος. Θέλω μια αγάπη απλή. Αθώα.