Και γαμώ...

Εδώ και καιρό φαντασιώνομαι έναν μεταμοντέρνο γάμο:

Η νύφη (εγώ, ας πούμε) θα φοράει το αυτονόητο μαύρο νυφικό, ενώ ο γαμπρός μία μαύρη ολόσωμη στολή βατραχανθρώπου - μη με ρωτάτε γιατί... έτσι τη βρίσκω εγώ...

Αντί για κουφέτα, θα μοιράζουν πασατέμπο ή/και ποπ κορν – γιατί θα έχει ενδιαφέρον το θέαμα και οι καλεσμένοι πρέπει να έχουν κάτι τις να τσιμπολογάνε. Εξάλλου, τα κουφέτα καταλήγουν στα σκουπίδια συνήθως.

Επιπλεόν, το ρύζι που θα πετούν οι καλεσμένοι θα είναι βρασμένο – για να μην τραυματιστούν η νύφη και ο γαμπρός.

Το ένα παρανυφάκι θα έχει μακρύ μαλλί και μούσια, ενώ το άλλο θα είχε ξυρισμένο κεφάλι και χαλκά στη μύτη – θα είναι ίσως τα πρώτα παρανυφάκια cross-dressers…

Ύστερα, οι κουμπάροι αντί για στέφανα θα τοποθετούν στον γαμπρό και στην νύφη χειροπέδες και θα καταπίνουν το κλειδί – kinky, isn’t it?

Οι γονείς των δύο αλυσοδεμένων φυσικά δεν θα παραβρίσκονται στην τελετή – δεν θα το άντεχαν…

Μουσική υπόκρουση θα είναι το «White Wedding» και το «Temple of Love» – μόνο αυτά τα δύο… εναλλάξ…

Οι νεόνυμφοι θα φύγουν με το λεωφορείο – για οικολογικούς λόγους επιλέγουμε πάντα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Τέλος, αντί για σεντόνι, έξω από το σπίτι των νεόνυμφων θα προβληθεί η πρώτη νύχτα γάμου τους σε γιγαντοοθόνη….

(Έτσι παντρεύομαι… Αλήθεια…
Μετά θα με γιουχάρει όλη η γειτονιά βέβαια…. Αλλά how cares? Εγώ θα έχω κάνει το κομμάτι μου…)