Volver

Πόνεσέ με, αρκεί στο τέλος να με λυτρώσεις
να κάνεις την πουτάνα την καρδιά μου να χτυπήσει ξανά
να με αγγίξεις πάλι σε εκείνο το μικρό, κρυφό σημείο

Γύρνα πίσω
για ένα αποχαιρετιστήριο φιλί
ή για το καλωσόρισμα -
θα υποκύψω, στ’ ορκίζομαι

Γύρνα γιατί πονάω που η τελευταία σου εικόνα ήταν τόσο φευγαλέα
Και δεν αποχαιρετιστήκαμε ποτέ όπως μας άρμοζε
Θα θελα να με δεις πώς κλαίω
γιατί κλαίω σπάνια
και θα θελα να στην κάνω χάρισμα αυτή την σπάνια εικόνα

Γύρνα και απόθεσέ με στο κρεβάτι
Σκέπασε με και φίλησέ με
Πες τουλάχιστον μια καληνύχτα πριν το φευγιό -
ή ό,τι άλλο έχεις αφήσει να πεις για το τέλος
Θέλω απλά να νιώσω την ανάσα σου εκεί, στο λαιμό

Ή γύρνα και πες σ’ αγαπώ
και δεν θα αντισταθώ – στ’ ορκίζομαι
Θα σου παραδώσω το αντικλείδι που σου αφαίρεσα – ή που κάπου σου παράπεσε
Κι ύστερα θα πέσω να κοιμηθώ
Ήσυχα – γιατί θα σου χω παραδώσει το αντικλείδι
και στο δρόμο θα χουν πάψει να αντιλαλούν τραγούδια πένθιμα

Γύρνα γιατί έχω αρχίσει να ξεχνάω πώς αγαπούν
κι η καρδία μου πρέπει να επιστρέψει στην θέση της,
δηλαδή σε σένα,
δηλαδή εκεί που ανήκει,
εκεί που θέλω να ανήκει

Γύρνα κι είναι ωραία εδώ
στο ορκίζομαι
Είναι τα λίγα που ζήσαμε και τα πολλά που δεν προλάβαν να ‘ρθουν
Είναι όλα αυτά εδώ, δίπλα μου
και περιμένουν
Έλα κι άρπαξέ τα ή διάγραψέ τα
γιατί σβήνουν από μόνα τους με τον καιρό
και πονάω που τα βλέπω να αργοχάνονται

Γύρνα γιατί ήταν γλυκές οι μέρες και οι νύχτες μας
Και με δέσαν πάνω σου οι μήνες της απουσίας
και η ελπίδα για ένα μέλλον κοινό
βραχύ ή μακρό

Γυρνά γιατί ξεχνάω σιγά σιγά
κι αλλάζω
Μα θέλω να με βρεις όπως με ήξερες
να με πιάσεις απ’ το σημείο που μ’ άφησες
να ρθείς να με βρεις εκεί στα μισά του δρόμου που χαθήκαμε

Έλα γιατί έχω κουραστεί να περιμένω μόνη μου μέσα στο κρύο
και φοβάμαι το σκοτάδι που πλημμυρίζει αυτό τον έρημο δρόμο

Έλα γιατί κοιτάω το ρολόι μου και νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να φύγω
Κουράστηκα και κρυώνω
Με περιμένουν κιόλας
Και δεν έχεις πάρει καν ένα τηλέφωνο να πεις ότι κάτι σου ‘τυχε και θα αργήσεις

Γύρνα - ή τώρα ή αμέσως…


5 Δεκ. 2009