Δρ. Ρωτλάουφ και οι μύγες

Ο Δρ. Ρωτλάουφ είχε μαγικές ικανότητες και τις εξασκούσε προκειμένου να φτάσει στην τελειότητα. Ήξερε ακριβώς τι να πει για να σε κάνει να θες να ακούσεις παραπάνω.

Ο Δρ. Ρωτλάουφ ήταν καλυμμένος με ένα λεπτό στρώμα ζάχαρης και οι μύγες κολλούσαν πάνω του και απολάμβαναν τη γλύκα. Οι μύγες όμως είναι ενοχλητικές και ο Δρ. Ρωτλάουφ φρόντιζε να τινάζεται που και που για να φεύγουν από πάνω του.

Αλλά εγώ ήμουν μια πολύ επίμονη μικρή μύγα. Και αυτό τράβηξε την προσοχή του και άρχισε να δοκιμάζει τις αντοχές μου στο παιχνίδι. Πήρε έναν σπάγκο, τον τύλιξε γύρω μου, τον στερεώσει στα δάχτυλά του και άρχισε να με παίζει σαν το γιογιό: όταν έφτανα πολύ κοντά, με έσπρωχνε απαλά προς τα κάτω, όταν απομακρυνόμουν αρκετά, με τραβούσε ξανά κοντά του. Δρ. Ρωτλάουφ ήξερε πολύ καλά τι να πει, πώς να τραβήξει τον σπάγκο. Ο Δρ. Ρωτλάουφ είχε μαγικές ικανότητες.

Ο Δρ. Ρωτλάουφ έγραφε επίσης ποιήματα για μεταξωτά φορέματα που πέφτουν στα πατώματα ενώ η βροχή χτυπά στο τζάμι του μισάνοιχτου παραθύρου.

Η Κα Ζεν είναι πολύ προκλητική, δημιούργημα της φαντασίας ενός απόρου.

Ύστερα ο Δρ. Ρωτλάουφ άρχισε να κουράζεται από τα πολλά πολλά. Δεν έχουν χρόνο για έρωτες και ποιήματα οι άνθρωποι σαν τον Δρ. Ρωτλάουφ - αν είχαν, θα ήταν σαν εμάς τις μύγες.

Ο Δρ Ρωτλαουφ είναι άμεμπτος· το παλτό του το καμηλό, το τσιγάρο του Παπαστράτου 2.