You leave in the morning
With everything you own
In a little black case
Alone on a platform
The wind and the rain
On a sad and lonely face
Mother will never understand
Why you had to leave
For the love that you need
Will never be found at home
And the answer you seek
Will never be found at hom
e

Η κα Ζεν και οι κρίσεις πανικού



Υπάρχουν κάποια πράγματα σχετικά με την κα Ζεν που δεν μπορείς να αγνοήσεις.

Η κα Ζεν δεν είναι μεγάλη σε ηλικία, όμως δεν είναι και πολύ νέα. Η δουλειά της είναι να χορεύει εξωτικούς χορούς σε κέντρα διασκεδάσεως στα οποία συχνάζουν κυρίως μοναχικοί κύριοι. Η κα Ζεν δεν είναι πολύ κυρία, ψιθυρίζουν οι γειτόνισσες.

Η Κα Ζεν (είπε η χαρτού) πρέπει να βγάλει μάτι για να βρει τον ομορφονιό που θα τη ζεσταίνει στο κρύο.

Τα βράδια, η κυρία Ζεν είναι πολύ εντυπωσιακή με τα στρας και φτερά της.

Κρατάει σκουτάρι και σπαθί· φορεί μια θυσανωτή περικεφαλαία.

Οι γειτόνισσες δεν ξέρουν τι λένε, σκέφτεται και χαμογελάει στον καθρέφτη λίγο πριν ανεβεί στη σκηνή.

Τα πρωινά, που δεν χορεύει, η κα Ζεν είναι εξαιρετικά λιγομίλητη. Κάποιες φορές που παίρνει τον υπόγειο για να πάει σε κάποια δουλειά, παθαίνει κρίσεις πανικού – νομίζει πως ο διπλανός της προσπαθεί να την ακουμπήσει, πως ο απέναντι την κοιτά επίμονα. Είναι πολύ νευρική. Δεν θέλει να έχει κοινό τα πρωινά, δεν θέλει να την βλέπει κανένας.

Η κα Ζεν είναι κάπως περίεργη. Ίσως φταίει που είναι χορεύτρια εξωτικών χορών. Ίσως βέβαια αυτή να είναι η μόνη δουλειά που θα μπορούσε να κάνει.

Το κεφάλι της είναι τρύπιο καρύδι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου