Και τότε κόλλησα το μάτι μου στην σχισμή για να δω τι υπήρχε από την άλλη πλευρά. Άραγε πώς να ζούσαν εκεί; Πώς να ένοιωθαν; Τι να σκέφτονταν πραγματικά; Τι να σκέφτονταν οι ίδιοι - όχι τι σκέφτονταν οι "από δώ" για αυτούς;
Άλλοι λένε πως ήταν δύσκολα τα πράγματα. Άλλοι λένε πως ήταν καλά, πως ζούσαν ευτυχισμένοι… Πως είχαν όλοι μια δουλεία, ένα σπίτι και ζούσαν ξέγνοιαστα…
Λιτά αλλά ξέγνοιαστα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου